Spreek een medewerker
Het kan natuurlijk voorkomen dat u zelf geen tijd of zin heeft om telefoonnummers op te gaan zoeken? Bel dan gerust ons abonnee-informatiedienst nummer 1883.
Deze dienst schikt zich perfect voor als u bijvoorbeeld in de auto zit en dus geen telefoon in uw hand mag houden. Het enige wat u hoeft te doen is ons nummer opslaan en bellen, zodra u op zoek bent naar de betreffende organisatie.
De klantenservice van bedrijven kunt u contacteren door met onze abonnee-informatiediennst nummer te bellen.
“Abonnee-informatiedienst 1883 B.V kost 110 cpm ook na doorverbinden!”
U wordt in contact gebracht met een medewerker van de klantenservice van de door u gezochte organisatie. U kunt de klantenservice zelf bereiken door het telefoonnummer te beluisteren. Onze dienstverlening is handig als u zelf het telefoonnummer van de klantenservice niet direct kunt vinden of als u bijvoorbeeld aan het autorijden bent. Ons systeem kan namelijk in een zeer korte tijd telefoonnummers van een organisatie of een particulier zoeken voor u. Aan onze dienstverlening zitten uiteraard extra kosten verbonden. Een ander telefoonnummer van een bedrijf kunt u op internet vinden op de desbetreffende website of via andere bronnen.
Graag attenderen wij jou erop dat klantenservicevinden.nl onderdeel is van 1883 B.V. en te bereiken is met het abonnee-informatienummer 1883 en op geen enkele wijze verbanden heeft, noch gelieerd is aan bedrijven genoemd op deze en andere websites die toebehoren aan 1883 B.V.
De Rabobank (handelsnaam van de Coöperatieve Rabobank U.A.) is een Nederlandse bank, statutair gevestigd te Amsterdam, met het hoofdkantoor in Utrecht.
Eind negentiende eeuw is de bank begonnen als een verzameling van kleine boerenleenbanken. Rabobank is in 1972 ontstaan uit een fusie tussen de Coöperatieve Centrale Raiffeisen-Bank en de Coöperatieve Centrale Boerenleenbank. Zij fuseerden tot de Coöperatieve Centrale Raiffeissen-Boerenleenbank B.A., met als handelsnaam Rabobank.
In 2016 is de structuur van de Rabobank gewijzigd. De 106 lokale Rabobanken en Rabobank Nederland zijn gefuseerd tot één bank, de Coöperatieve Rabobank U.A. Het heeft sindsdien één bankvergunning van De Nederlandsche Bank.
In 2019 beheerden de 89 lokale Rabobanken 371 vestigingen. Het totale personeelsbestand van de lokale banken omvat ongeveer 24.840 formatieplaatsen. De Rabobank bedient ruim 9,5 miljoen klanten wereldwijd, waarvan bijna 8,8 miljoen in Nederland. 8 miljoen hiervan zijn particulieren. 1,9 miljoen (2019) klanten zijn ook lid van de Rabobank. Wereldwijd hebben de Rabobank en al haar dochterondernemingen 43.822 medewerkers.[2] De Rabobank had in 2004 en 2010 het grootste marktaandeel in de hypotheekmarkt met ongeveer een kwart van alle hypotheken in zijn portfolio.[3]
Rabobank was van 2002 tot 2021 als internetbank ook in België actief.[4]
Vanaf 1895 sloegen boeren en tuinders de handen ineen om kredietcoöperaties te starten volgens het Raiffeissen-systeem.[5] De Rabobank Groep is ontstaan in 1972 door een fusie tussen de Coöperatieve Centrale Raiffeisen-Bank en Coöperatieve Centrale Boerenleenbank in de Coöperatieve Centrale Raiffeisen-Boerenleenbank. De nieuwe bank gebruikte de naam Rabobank als handelsnaam, omdat ze Raiffeisen-Boerenleenbank te lang en te moeilijk om te onthouden vond. De naam is ontleend aan de beginletters van Raiffeisenbank-Boerenleenbank. Sinds 1980 wordt de bank nog slechts aangeduid als Rabobank.
De Rabobank probeert zich te profileren als een bank die zich anders gedraagt dan andere banken. In reclamespotjes wordt daarom veel aandacht geschonken aan het ‘coöperatieve’ karakter. Dit houdt in dat de Rabobank uit 89 (2019) lokale banken bestaat, die onderdeel zijn van één gezamenlijke coöperatie. Elke lokale bank heeft nog altijd een lokale ledenraad, een lokale raad van commissarissen en een lokale directievoorzitter.
Lidmaatschap en bestuur
Lidmaatschap van de lokale coöperaties was van oudsher verplicht gesteld voor ondernemers die geld leenden, terwijl andere klanten geen lid konden worden. De Rabo-coöperaties kenden voor de leden een beperkte aansprakelijkheid van 5.000 gulden. Bij het honderdjarig bestaan van de Rabobank in 1998 werd besloten de coöperaties te moderniseren. Alle klanten kunnen sindsdien vrijwillig lid worden en de aansprakelijkheid verviel.
In 2001 begon de Rabobank met een ledenwerfcampagne. Het ledental steeg van ruim 500.000 in 2000 naar 1,9 miljoen tegen het einde van 2012. Het aantal lokale Rabo-coöperaties neemt juist door fusies drastisch af. Het aantal lokale Rabo-coöperaties daalde van 547 in 1996 naar 139 in 2012. De coöperaties worden dus zowel qua ledental als geografische omvang steeds groter.
Om de groter wordende coöperaties beter te kunnen besturen, bestaat sinds 2004 de mogelijkheid het zogeheten ‘directiemodel’ in te voeren. Hierbij wordt de coöperatie volledig bestuurd door professionals. De directe zeggenschap van de leden verdwijnt hierbij grotendeels door de instelling van een gekozen ledenraad van minimaal 30 en maximaal 50 leden. De ledenraad vervangt qua functie de algemene ledenvergadering (ALV) vrijwel geheel. De ALV mag dan alleen nog beslissen over opheffing of uittreding van de coöperatie uit Rabobank Nederland.
Rabobank is meerdere malen in verlegenheid gebracht doordat ze voor de helft eigenaar was van het champignonbedrijf Prime Champ. In 2006 was de Rabobank voor 2 miljoen euro aansprakelijk gesteld voor een faillissement van (een voorloper van) het bedrijf. De Rabobank kwam in 2012 ook in opspraak, omdat personeelsleden van Prime Champ uitgebuit zouden worden.[7] Prime Champ kwam daarna nog verder in het nieuws omdat deze dochteronderneming verschillende keren vervuild afvalwater op de Gekkengraaf had geloosd. Dat maakte Waterschap Peel en Maasvallei bekend. Na deze controverses verkocht de Rabobank het aandeel.
Liborschandaal
De grote zakenbanken in Londen geven dagelijks de rente door op kortlopende leningen die ze elkaar in rekening brengen. Het betreft de kortlopende rentetermijnen van 1 dag oplopend tot 1 jaar. Toen naar buiten kwam dat sommige banken deze rente sinds 1991 al opzettelijk soms te hoog of te laag opgaven, was het Liborschandaal geboren. Omdat de Libor-rente ook in de Verenigde Staten wordt gebruikt om de prijs van derivaten te berekenen, kwamen ook de Amerikaanse toezichthouders in het geweer. Barclays en UBS waren de eerste twee deelnemers, die een schikking moesten treffen van respectievelijk 460 miljoen en 1500 miljoen dollar. RBS kreeg een boete van 612 miljoen dollar.[8]
Op 29 oktober 2013 werd bekendgemaakt dat de Rabobank tot overeenstemming was gekomen met De Nederlandsche Bank (DNB), het Nederlandse Openbaar Ministerie (OM), de Financial Conduct Authority (FCA) in het Verenigd Koninkrijk, de Commodity Futures Trading Commission (CFTC) in de Verenigde Staten, het Amerikaanse Openbaar Ministerie (Department of Justice; DOJ) en de Japanse Financial Services Authority (JFSA). Dit in verband met hun onderzoeken naar Rabobanks inzendingsprocedures met betrekking tot de London Interbank Offered Rate (Libor) en de Euro Interbank Offered Rate (Euribor) in het verleden. De Rabobank ging akkoord met het betalen van schikkingsbedragen aan OM, FCA, CFTC en DOJ van in totaal circa 774 miljoen euro.[9] Hiervan ging 70 miljoen euro naar het Nederlandse Openbaar Ministerie. In ruil daarvoor volgde er geen strafrechtelijk onderzoek. De Nederlandsche Bank nam ook maatregelen. Topman Piet Moerland stapte vervroegd op.[10][11][12][13]
